تا تـــــــــو بودی در شبــــــم من مـــــــــاه تابان داشتم
کاظم بهمنی
تا تـــــــــو بودی در شبــــــم من مـــــــــاه تابان داشتم
روبروی چشــــــم خود چشمی غـــــــــزل خوان داشتم
حـــــــال اگرچه هیچ نذری عهده دار وصــــــــل نیست
یک زمــــــان پیشــــــامدی بودم که امکــــــــان داشتم
ماجــــــــــراهایی که با من زیر بـــــــــــــاران داشتـــی
شعــــــــــر اگر میشـــــــد قریب پنـج دیـــــــوان داشتم
بعد تو بیش از همه فکـــــــــرم به این مشغــــــول بود
من چه چیـــــــــــزی کمتر از آن نارفیقـــــــــان داشتم؟
ساده از "من بی تـــــــــو می میرم" گذشتی خوب من!
من به این یک جمله ی خود سخت ایمـــــــــــان داشتم
لحظه ی تشییــــــــع من از دور بـــــــــــویت می رسید
تا دو ســـــــاعت بعد دفنم همچنان جـــــــــــان داشتم...
تا تـــــــــو بودی در شبــــــم من مـــــــــاه تابان داشتم
روبروی چشــــــم خود چشمی غـــــــــزل خوان داشتم
حـــــــال اگرچه هیچ نذری عهده دار وصــــــــل نیست
یک زمــــــان پیشــــــامدی بودم که امکــــــــان داشتم
ماجــــــــــراهایی که با من زیر بـــــــــــــاران داشتـــی
شعــــــــــر اگر میشـــــــد قریب پنـج دیـــــــوان داشتم
بعد تو بیش از همه فکـــــــــرم به این مشغــــــول بود
من چه چیـــــــــــزی کمتر از آن نارفیقـــــــــان داشتم؟
ساده از "من بی تـــــــــو می میرم" گذشتی خوب من!
من به این یک جمله ی خود سخت ایمـــــــــــان داشتم
لحظه ی تشییــــــــع من از دور بـــــــــــویت می رسید
تا دو ســـــــاعت بعد دفنم همچنان جـــــــــــان داشتم...
هر چنـــــــــد که خشکــ چوبــــ این جالیــــــــزم
جلیل صفربیگی
هر چنـــــــــد که خشکــ چوبــــ این جالیــــــــزم
از جـــــــــای خودم درختـــــ بر می خیــــــــــزم
از زنــــــدگی متـــــــــــرسکی خسته شــــــــــدم
دارم به خـــــــــــودم کــــــلاغ می آویـــــــــــزم !
هر چنـــــــــد که خشکــ چوبــــ این جالیــــــــزم
از جـــــــــای خودم درختـــــ بر می خیــــــــــزم
از زنــــــدگی متـــــــــــرسکی خسته شــــــــــدم
دارم به خـــــــــــودم کــــــلاغ می آویـــــــــــزم !
دنیـــــــا هر روز در کیفـــ جیبی کوچکــــــــم جا می شــــــــود
کامران رسول زاده
دنیـــــــا هر روز در کیفـــ جیبی کوچکــــــــم جا می شــــــــود
چند اسکنــــــــــاس کهنه
یکـــ بلیط ســـــــوخته ی متــــــــرو
که شــــــاید اینبار کــــــــار کند
و مرا به قــــــــــرارمان برســــــاند!
یک نخ سیگـــــــــار له شده
و این جـــــــــای خالی عکس تــــــــــــو
که هــــــــــر روز زیبــــــــــاتر می شوی...
خـــــــــانه را از دوش عشـــــــــــق برداشتم
سید محمد مرکبیان
خـــــــــانه را از دوش عشـــــــــــق برداشتم
عکــــــــــس را از قابــــ
یــــــــــــــاد را از تختــــ
و قلبم را از کنــــــــــــار آینه اتــــ
دوستی چمــــــــــــــدانی شد برای من
تا قشنگی زنـــــــــــدگی برای تــــــــــــــو بماند...
خـــــــــانه را از دوش عشـــــــــــق برداشتم
عکــــــــــس را از قابــــ
یــــــــــــــاد را از تختــــ
و قلبم را از کنــــــــــــار آینه اتــــ
دوستی چمــــــــــــــدانی شد برای من
تا قشنگی زنـــــــــــدگی برای تــــــــــــــو بماند...
اگر مــــــــــرا دوستــــ نداشتــــــــــه باشی
رسول یونان
اگر مــــــــــرا دوستــــ نداشتــــــــــه باشی
دراز می کشــــــــم و می میــــــــــرم
مــــــــرگــ
نه سفــــــــری بی بـــــــــازگشتــــ استــــ
و نه ناگهــــــــان محو شـــــــدن
مرگــ دوستــــ نداشتــــــــن توستــــ
درستــــ آن مـــــــوقع که بـــــــــاید دوستــــ بداری...
اگر مــــــــــرا دوستــــ نداشتــــــــــه باشی
دراز می کشــــــــم و می میــــــــــرم
مــــــــرگــ
نه سفــــــــری بی بـــــــــازگشتــــ استــــ
و نه ناگهــــــــان محو شـــــــدن
مرگــ دوستــــ نداشتــــــــن توستــــ
درستــــ آن مـــــــوقع که بـــــــــاید دوستــــ بداری...
میــــــــــان جنگل کــــــــــاج های تلـــــــــــخ
رضا کاظمی
میــــــــــان جنگل کــــــــــاج های تلـــــــــــخ
هــــــــــــر نیمکتــــ خالی
می تـــــــــــواند جای تــــــــــــو باشد
و اینجــــــــــا
چقــــــــــدر نیمکتــــ خــــــــــالی هستــــ
هر غــــــــــــروب...
میــــــــــان جنگل کــــــــــاج های تلـــــــــــخ
هــــــــــــر نیمکتــــ خالی
می تـــــــــــواند جای تــــــــــــو باشد
و اینجــــــــــا
چقــــــــــدر نیمکتــــ خــــــــــالی هستــــ
هر غــــــــــــروب...
از بـــــــــاده ی نیستـــ سرخـــــــــوشم، ســــــــــرخوش و مستـــ
کارو
از بـــــــــاده ی نیستـــ سرخـــــــــوشم، ســــــــــرخوش و مستـــ
بیــــــــــــزارم و دل شکسته از هــــــــــــــر چه که هستـــ
من هستـــ به نیستـــ دادم افســــــــــــــوس که نیستــــ
در حســـــرتـــ هستــــ پشتــــ من پاکــ شکستـــ !!!
از بـــــــــاده ی نیستـــ سرخـــــــــوشم، ســــــــــرخوش و مستـــ
بیــــــــــــزارم و دل شکسته از هــــــــــــــر چه که هستـــ
من هستـــ به نیستـــ دادم افســــــــــــــوس که نیستــــ
در حســـــرتـــ هستــــ پشتــــ من پاکــ شکستـــ !!!
دلتنگـــــــی
علیرضا روشن
دلتنگـــــــی
خیـــــــــابان شلــــــــــوغی استـــ
که تـــــــــــو در میــــــــــانه اش ایستــــــــــاده باشی
ببینی می آینـــــــــــد
ببینی می رونـــــــــد
و تو همچنــــــــــــان
ایستــــــــــــاده باشی !
دلتنگـــــــی
خیـــــــــابان شلــــــــــوغی استـــ
که تـــــــــــو در میــــــــــانه اش ایستــــــــــاده باشی
ببینی می آینـــــــــــد
ببینی می رونـــــــــد
و تو همچنــــــــــــان
ایستــــــــــــاده باشی !
یکــ درختـــ پیــــــــــرم و سهم تبــــــــــرها می شوم
نجمه زارع
یکــ درختـــ پیــــــــــرم و سهم تبــــــــــرها می شوم
مـــــــــرده ام دارم خوراکــ جـــــــــــانورها می شوم
بی خیــــــــــــال از رنج فریـــــــــــــادم تردد می کنند
باعثـــ لبخنــــــــــد تلــــــخ رهگــــــــــذرها می شوم
با زبان لال خــــــــود حس می کنم این روزهــــــــــا
همنشیــــــــن و همکلام کــــــــــور و کرها می شوم
هیچکس دیگــــــــــــر کنارم نیستـــ می ترسم از این
این که دارم مثل مفقــــــــــــودالاثر هــــــــا می شوم
عاقبتـــ یک روز با طـــــــــــرز عجیبـــ و تــــازه ای
می کشم خود را و سرفصل خبـــــــــــــرها می شوم !
یکــ درختـــ پیــــــــــرم و سهم تبــــــــــرها می شوم
مـــــــــرده ام دارم خوراکــ جـــــــــــانورها می شوم
بی خیــــــــــــال از رنج فریـــــــــــــادم تردد می کنند
باعثـــ لبخنــــــــــد تلــــــخ رهگــــــــــذرها می شوم
با زبان لال خــــــــود حس می کنم این روزهــــــــــا
همنشیــــــــن و همکلام کــــــــــور و کرها می شوم
هیچکس دیگــــــــــــر کنارم نیستـــ می ترسم از این
این که دارم مثل مفقــــــــــــودالاثر هــــــــا می شوم
عاقبتـــ یک روز با طـــــــــــرز عجیبـــ و تــــازه ای
می کشم خود را و سرفصل خبـــــــــــــرها می شوم !
پرندگـــــــــــان پشتـــ بـــــــــــام را دوستـــ دارم
گروس عبدالملکیان
پرندگـــــــــــان پشتـــ بـــــــــــام را دوستـــ دارم
دانه هــــــــــــایی را که هــــــــــــر روز برایشـــــــــــان می ریزم
در میــــــــــــان آن ها
یکــ پــــــــــــرنده ی بی معــــــــــــرفتـــ استـــ
که می دانــــــــــــم روزی به آسمـــــــــــان خواهد رفتـــ
و بر نمی گـــــــــــــردد.
من او را بیشتـــــــــــــر دوستـــ دارم !
پرندگـــــــــــان پشتـــ بـــــــــــام را دوستـــ دارم
دانه هــــــــــــایی را که هــــــــــــر روز برایشـــــــــــان می ریزم
در میــــــــــــان آن ها
یکــ پــــــــــــرنده ی بی معــــــــــــرفتـــ استـــ
که می دانــــــــــــم روزی به آسمـــــــــــان خواهد رفتـــ
و بر نمی گـــــــــــــردد.
من او را بیشتـــــــــــــر دوستـــ دارم !
به پیــــــــــری خو می گیـــــــــــرم
ناظم حکمت
به پیــــــــــری خو می گیـــــــــــرم
به دشـــــــــوار ترین هنـــــــــــــر دنیا
کـــــــــــوبه ای به در برای آخـــــــــــــرین بار
و جـــــــــــدایی بی انتهــــــــــــا
ساعتـــ هـــــــــــا می گذرند می گذرند می گذرند ...
می خواهم بیشتــــــــــــر بفهمم حتــــــــی به قیمتـــ ایمـــــــــــانم
خــــــــــــواستم چیزی برایتـــ بگویم نتـــــــــــوانستم
دنیــــــــــا مزه ی سیگــــــــــــار ناشتا دارد
مرگــ پیش از همه چیز تنهـــــــــــایی اش را برایم فرستــــــــــاده
حسرتـــ می برم به آنان که حتی نمی داننــــــــــــد دارند پیــــــــــــــر می شوند
بس که سرشـــــــــــــان به کارشان استـــ ...
به پیــــــــــری خو می گیـــــــــــرم
به دشـــــــــوار ترین هنـــــــــــــر دنیا
کـــــــــــوبه ای به در برای آخـــــــــــــرین بار
و جـــــــــــدایی بی انتهــــــــــــا
ساعتـــ هـــــــــــا می گذرند می گذرند می گذرند ...
می خواهم بیشتــــــــــــر بفهمم حتــــــــی به قیمتـــ ایمـــــــــــانم
خــــــــــــواستم چیزی برایتـــ بگویم نتـــــــــــوانستم
دنیــــــــــا مزه ی سیگــــــــــــار ناشتا دارد
مرگــ پیش از همه چیز تنهـــــــــــایی اش را برایم فرستــــــــــاده
حسرتـــ می برم به آنان که حتی نمی داننــــــــــــد دارند پیــــــــــــــر می شوند
بس که سرشـــــــــــــان به کارشان استـــ ...
خوبـــ کـــــردی وقتـــ رفتن
هلالی
خوبـــ کـــــردی وقتـــ رفتن
آمـــــــــــدی دیدی مـــــــــــــرا
گــــــــــــر نمی دیدی مـــــــــــــرا
دیگـــــــــــر نمی دیدی مـــــــــــــرا !
خوبـــ کـــــردی وقتـــ رفتن
آمـــــــــــدی دیدی مـــــــــــــرا
گــــــــــــر نمی دیدی مـــــــــــــرا
دیگـــــــــــر نمی دیدی مـــــــــــــرا !
از کـــــــــــــوفه برون آیید ، در تفـــــــــــــرقه پوسیدیم
روزبه بمانی
از کـــــــــــــوفه برون آیید ، در تفـــــــــــــرقه پوسیدیم
از «ﺍﺷـﻬﺪ ﺍﻥ ﻣــــــــــﻮﻻ» ، ﻣـﺎ ﻫﯿــﭻ ﻧﻔﻬﻤﯿــــــــــــﺪﯾﻢ
ﺑﺎ ناﻡ ﻋﻠــــــــــﯽ ﺑﺮﺩﻧﺪ، ﺑﺎ ﻧــــــاﻡ ﻋـﻠﯽ ﺧــــــــــــﻮﺭﺩﻧﺪ
ﻣﺎ ﭼﺸﻢ ﻓـــــــــــــﺮﻭ ﺑﺴﺘﯿﻢ، ﺩﺭﻫﻤﻬﻤﻪ ﺧـــــــــــــﻮﺍﺑﯿﺪﯾﻢ
ﭘﺸتـــ « ﻫﺒﻞ» ﻭ « ﻋﺰﯼ»، ﺍﺯ ﻧــــﺎﻡ ﻋﻠﯽ ﻟـــــــــــﺮﺯﯾﺪ
ﺟنس ﺗﻦ ﻣﺎ ﺍﺯ ﭼﯿﺴتـــ ؟ ﮐــــــــﺎﺯ ﺍﻭ ﻧﻬــــــــــــﺮﺍﺳﯿﺪﯾﻢ
ﺍﻭ نان ﺷبـــ ﺧــــــــــﻮﺩ ﺭﺍ، میداد ﺑـﻪ ﻣﺴﮑﯿﻨــــــــــــﺎﻥ
ما ﻧﺎﻥ ﮔــــــــــــﺪﺍ ﺭﺍ ﻫﻢ، ﺩر ﺑــــــــــﺎﺩیه ﺩﺯﺩﯾــــــــــﺪﯾﻢ
ﺟﺰ ﺧﺮﻗﻪ ﻧﭙــــــــــﻮﺷـﯿﺪﯾﻢ، ﺟﺰ ﻣﻬـــــــــــــﺮ ﻧﺒﻮﺳــﯿﺪﯾﻢ
ﺍﺯ ﺑﺤــــــــــــﺮﻋﻠﯽ ﺍما، ﯾﮏ ﻗﻄـــــــــــــﺮﻩ ﻧﻨـــﻮﺷــﯿﺪﯾﻢ
ﺷﻤﺸﯿـــــــــــﺮﻋﻠﯽ ﻧﺎ ﺣﻖ ﺑﺮ ﺳﯿﻨﻪ ﻧﻤﯽ ﺭﻗﺼـﯿـــــــــــﺪ
ﻣﺎ ﭘﯿـــــــــــﺮﻭ ﺍﻭ با ﺗﯿـــــــﻎ، ﺑﺮ ﻗــــــــــــﺎﻓـﻠﻪ ﺗﺎﺯﯾـﺪﯾﻢ
ﺁﯾﯿــــــــﻦﻋﻠﯽ ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺴتـــ ، ﺍﺑﺰﺍﺭﻋﻠـــــــــﯽ ﺩﯾﻦ ﻧﯿﺴتـــ
ﯾکــ ﻋﻤــــــــــر ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﺰﻝ، ﺟﺰ ﺑتـــ ﻧﭙــــــــﺮﺳﺘﯿﺪﯾﻢ
ﺍﻭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺻـــــــــــﺪ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺍﺯ ﺟــــــــــﺎﯼ ﻧﻤﯽﺑﺮﺩﺵ
ﻣﺎﯾﯿــــــــــــﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾک ﺑﺎﺩ، ﺻـــــــــــﺪ ﺩﺍﯾﺮﻩ ﭼﺮﺧﯿﺪﯾﻢ
از کـــــــــــــوفه برون آیید ، در تفـــــــــــــرقه پوسیدیم
از «ﺍﺷـﻬﺪ ﺍﻥ ﻣــــــــــﻮﻻ» ، ﻣـﺎ ﻫﯿــﭻ ﻧﻔﻬﻤﯿــــــــــــﺪﯾﻢ
ﺑﺎ ناﻡ ﻋﻠــــــــــﯽ ﺑﺮﺩﻧﺪ، ﺑﺎ ﻧــــــاﻡ ﻋـﻠﯽ ﺧــــــــــــﻮﺭﺩﻧﺪ
ﻣﺎ ﭼﺸﻢ ﻓـــــــــــــﺮﻭ ﺑﺴﺘﯿﻢ، ﺩﺭﻫﻤﻬﻤﻪ ﺧـــــــــــــﻮﺍﺑﯿﺪﯾﻢ
ﭘﺸتـــ « ﻫﺒﻞ» ﻭ « ﻋﺰﯼ»، ﺍﺯ ﻧــــﺎﻡ ﻋﻠﯽ ﻟـــــــــــﺮﺯﯾﺪ
ﺟنس ﺗﻦ ﻣﺎ ﺍﺯ ﭼﯿﺴتـــ ؟ ﮐــــــــﺎﺯ ﺍﻭ ﻧﻬــــــــــــﺮﺍﺳﯿﺪﯾﻢ
ﺍﻭ نان ﺷبـــ ﺧــــــــــﻮﺩ ﺭﺍ، میداد ﺑـﻪ ﻣﺴﮑﯿﻨــــــــــــﺎﻥ
ما ﻧﺎﻥ ﮔــــــــــــﺪﺍ ﺭﺍ ﻫﻢ، ﺩر ﺑــــــــــﺎﺩیه ﺩﺯﺩﯾــــــــــﺪﯾﻢ
ﺟﺰ ﺧﺮﻗﻪ ﻧﭙــــــــــﻮﺷـﯿﺪﯾﻢ، ﺟﺰ ﻣﻬـــــــــــــﺮ ﻧﺒﻮﺳــﯿﺪﯾﻢ
ﺍﺯ ﺑﺤــــــــــــﺮﻋﻠﯽ ﺍما، ﯾﮏ ﻗﻄـــــــــــــﺮﻩ ﻧﻨـــﻮﺷــﯿﺪﯾﻢ
ﺷﻤﺸﯿـــــــــــﺮﻋﻠﯽ ﻧﺎ ﺣﻖ ﺑﺮ ﺳﯿﻨﻪ ﻧﻤﯽ ﺭﻗﺼـﯿـــــــــــﺪ
ﻣﺎ ﭘﯿـــــــــــﺮﻭ ﺍﻭ با ﺗﯿـــــــﻎ، ﺑﺮ ﻗــــــــــــﺎﻓـﻠﻪ ﺗﺎﺯﯾـﺪﯾﻢ
ﺁﯾﯿــــــــﻦﻋﻠﯽ ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺴتـــ ، ﺍﺑﺰﺍﺭﻋﻠـــــــــﯽ ﺩﯾﻦ ﻧﯿﺴتـــ
ﯾکــ ﻋﻤــــــــــر ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﺰﻝ، ﺟﺰ ﺑتـــ ﻧﭙــــــــﺮﺳﺘﯿﺪﯾﻢ
ﺍﻭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺻـــــــــــﺪ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺍﺯ ﺟــــــــــﺎﯼ ﻧﻤﯽﺑﺮﺩﺵ
ﻣﺎﯾﯿــــــــــــﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾک ﺑﺎﺩ، ﺻـــــــــــﺪ ﺩﺍﯾﺮﻩ ﭼﺮﺧﯿﺪﯾﻢ
باید بـــــــــــاور کنیم
Charles Bukowski
باید بـــــــــــاور کنیم
که تنهــــــــــایی تلخ ترین بـــــــــلای بودن نیستـــ
چیـــــــــــــزهای بدتری هم هستـــ
روزهــــــــــــای خسته ای که در خلوتـــ خانه پیـــــــــــــر می شوی
و ســــــــــال هایی که ثانیه به ثانیه از ســــــــــــر گذشته استـــ
تازه پی می بریم که تنهــــــــــــایی
تلخ ترین بــــــــــلای بودن نیستـــ
چیـــــــــــــزهای بدتری هم هستـــ
دیر آمدن!
دیر آمدن!
باید بـــــــــــاور کنیم
که تنهــــــــــایی تلخ ترین بـــــــــلای بودن نیستـــ
چیـــــــــــــزهای بدتری هم هستـــ
روزهــــــــــــای خسته ای که در خلوتـــ خانه پیـــــــــــــر می شوی
و ســــــــــال هایی که ثانیه به ثانیه از ســــــــــــر گذشته استـــ
تازه پی می بریم که تنهــــــــــــایی
تلخ ترین بــــــــــلای بودن نیستـــ
چیـــــــــــــزهای بدتری هم هستـــ
دیر آمدن!
دیر آمدن!
هنـــــــــــوز مرا می شنــــــــــــاسی
سید مهدی موسوی
هنـــــــــــوز مرا می شنــــــــــــاسی؟
به زنی ســــــــــــرد شده در دل تــــــــــابستانتـــ
به زنی رقص کنــــــــــــان در وســـــــط بارانتـــ
به زنی خستــــــــــــه از این آمدن و رفتــــن ها
به زنی بیشتـــــــــــــر از
بیشتر از تــــــــــــو
تنهــــــــــــا ...
هنـــــــــــوز مرا می شنــــــــــــاسی؟
به زنی ســــــــــــرد شده در دل تــــــــــابستانتـــ
به زنی رقص کنــــــــــــان در وســـــــط بارانتـــ
به زنی خستــــــــــــه از این آمدن و رفتــــن ها
به زنی بیشتـــــــــــــر از
بیشتر از تــــــــــــو
تنهــــــــــــا ...
درد من و تمــــــــــــام تبر خــــــــــــــــــورده ها یکیستـــ
مژگان عباسلو
درد من و تمــــــــــــام تبر خــــــــــــــــــورده ها یکیستـــ
بـــــــــــــــاور نمی کنیم که مـــــــــــــــردیم مدتیستـــ
آن ها در انتظــــــــــــــار دوباره پرنـــــــــــــده ای
من فکر بازگشتـــ کسی که نبــــــــــود و نیستـــ
درد من و تمــــــــــــام تبر خــــــــــــــــــورده ها یکیستـــ
بـــــــــــــــاور نمی کنیم که مـــــــــــــــردیم مدتیستـــ
آن ها در انتظــــــــــــــار دوباره پرنـــــــــــــده ای
من فکر بازگشتـــ کسی که نبــــــــــود و نیستـــ
تنهـــــــایی تلفنی استـــ که زنگــ می زند مــــــــــدام
Drita Como
تنهـــــــایی تلفنی استـــ که زنگــ می زند مــــــــــدام
صـــــــدای غریبه ایستـــ که سراغ دیگـــــــری را می گیــــــــــرد از من
جمعه ی سوتـــ و کوریستـــ که آسمـــــــان ابری اش ذره ای آفتابـــ ندارد
حرفــ های بی ربطیستـــ که ســــــــــر می برد حوصــــــــــله ام را
تنهـــــــایی زل زدن از پشتـــ شیشه ایستـــ که به شبـــ می رســـــــد
فکر کردن به خیـــــــابانیستـــ که آدم هایش قــــــــــدم زدن را دوستـــ می دارند
آدم هـــــــایی که به خانه می روند و روی تختـــ خوابـــ می خـــــــــوابند
و چشم هایشــــــــان را می بندنـــــــد اما خوابـــ نمی بیننــــــــد
آدم هـــــــایی که گرمای اتاق را تابـــ نمی آورند و نیمه شبـــ از خــــــــانه بیرون می زنند!
تنهـــــــایی دل سپــــــــردن به کسیستـــ که دوستتـــ نمی دارد!
کسی که برای تـــــــــو گل نمی خــــــــرد هیچ وقتـــ
تنهـــــــایی اضافه بودن استـــ در خـــــــــانه ای که تلفن هیچ وقتـــ با تــــــــو کار ندارد!
خانه ای که تــــــــــو را نمی شنـــــــــاسد انگار
خانه ای که برای تــــــــــو در اتاق کــــــــوچکی خلاصه می شـــــــــود
تنهایی عقــــــــــربه های ساعتیستـــ که تکان نخـــــــــورده اند وقتی چشم باز می کنی
تنهایی انتظـــــــــار کشیدن توستـــ وقتی تــــــــــو نیستی
وقتی تـــــــــو رفته ای از این خــــــــانه
وقتی تلفن زنگــ می زند اما غـــــــــــریبه ای سراغ دیگـــــــــری را می گیرد
وقتی در این شیشه ای که به شبـــ می رسد خودتـــ را می بینی هـــــــــــر شبـــ
تنهـــــــایی تلفنی استـــ که زنگــ می زند مــــــــــدام
صـــــــدای غریبه ایستـــ که سراغ دیگـــــــری را می گیــــــــــرد از من
جمعه ی سوتـــ و کوریستـــ که آسمـــــــان ابری اش ذره ای آفتابـــ ندارد
حرفــ های بی ربطیستـــ که ســــــــــر می برد حوصــــــــــله ام را
تنهـــــــایی زل زدن از پشتـــ شیشه ایستـــ که به شبـــ می رســـــــد
فکر کردن به خیـــــــابانیستـــ که آدم هایش قــــــــــدم زدن را دوستـــ می دارند
آدم هـــــــایی که به خانه می روند و روی تختـــ خوابـــ می خـــــــــوابند
و چشم هایشــــــــان را می بندنـــــــد اما خوابـــ نمی بیننــــــــد
آدم هـــــــایی که گرمای اتاق را تابـــ نمی آورند و نیمه شبـــ از خــــــــانه بیرون می زنند!
تنهـــــــایی دل سپــــــــردن به کسیستـــ که دوستتـــ نمی دارد!
کسی که برای تـــــــــو گل نمی خــــــــرد هیچ وقتـــ
تنهـــــــایی اضافه بودن استـــ در خـــــــــانه ای که تلفن هیچ وقتـــ با تــــــــو کار ندارد!
خانه ای که تــــــــــو را نمی شنـــــــــاسد انگار
خانه ای که برای تــــــــــو در اتاق کــــــــوچکی خلاصه می شـــــــــود
تنهایی عقــــــــــربه های ساعتیستـــ که تکان نخـــــــــورده اند وقتی چشم باز می کنی
تنهایی انتظـــــــــار کشیدن توستـــ وقتی تــــــــــو نیستی
وقتی تـــــــــو رفته ای از این خــــــــانه
وقتی تلفن زنگــ می زند اما غـــــــــــریبه ای سراغ دیگـــــــــری را می گیرد
وقتی در این شیشه ای که به شبـــ می رسد خودتـــ را می بینی هـــــــــــر شبـــ
تلخ منم همچــــــــــون چای ســــــــــرد
سید علی صالحی
تلخ منم همچــــــــــون چای ســــــــــرد
که نگــــــــــاهش کرده باشی ساعاتـــ طـــــــــــــولانی
و ننــــــــــــوشیده باشی ...
تلخ منــــــــــــم ،
چــــــــــــای یخ
که هیچکس ندارد هـــــــــــــوسش را ...
تلخ منم همچــــــــــون چای ســــــــــرد
که نگــــــــــاهش کرده باشی ساعاتـــ طـــــــــــــولانی
و ننــــــــــــوشیده باشی ...
تلخ منــــــــــــم ،
چــــــــــــای یخ
که هیچکس ندارد هـــــــــــــوسش را ...
و چه رویـــــــــاهایی
حمید مصدق
و چه رویـــــــــاهایی !
که تبــــــــــه گشتـــ و گذشتـــ
و چه پیــــــــــــوند صمیمیتـــ ها
که به آســـــــــانی یک رشته گسستـــ
چه امیـــــــــدی چه امید ؟
چه نهــــــــــالی که نشـــــــــاندم من و بی بر گردیــــــــــد
دل من می ســــــــــوزد
که قنــــــــــاری ها را پر بستند
که پر پاکــ پرستـــــــــــو ها را بشکستند
و کبـــــــــــوتر ها را
آه کبــــــــــوتر ها را ...
و چه امیــــــــــد عظیمی به عبثـــ انجــــــــــامید
و چه رویـــــــــاهایی !
که تبــــــــــه گشتـــ و گذشتـــ
و چه پیــــــــــــوند صمیمیتـــ ها
که به آســـــــــانی یک رشته گسستـــ
چه امیـــــــــدی چه امید ؟
چه نهــــــــــالی که نشـــــــــاندم من و بی بر گردیــــــــــد
دل من می ســــــــــوزد
که قنــــــــــاری ها را پر بستند
که پر پاکــ پرستـــــــــــو ها را بشکستند
و کبـــــــــــوتر ها را
آه کبــــــــــوتر ها را ...
و چه امیــــــــــد عظیمی به عبثـــ انجــــــــــامید
یــــــــــاریم کن که رود از یــــــــــادم غم دیرینــــــــــه ی این خاطــــــــــره ها
هما میر افشار
یــــــــــاریم کن که رود از یــــــــــادم غم دیرینــــــــــه ی این خاطــــــــــره ها
شوق پرواز ســـــــــراپای مرا می کشــــــــــد تا پس این پنجــــــــــــره ها
پیش رویم بگشــــــــا پنجــــــــــره ای تا از آن پنجــــــــــره پرواز کنم
روحم از قیــــــــــد تن آسوده شود هستی دیگــــــــــری آغاز کنم
یــــــــــاریم کن که رود از یــــــــــادم غم دیرینــــــــــه ی این خاطــــــــــره ها
شوق پرواز ســـــــــراپای مرا می کشــــــــــد تا پس این پنجــــــــــــره ها
پیش رویم بگشــــــــا پنجــــــــــره ای تا از آن پنجــــــــــره پرواز کنم
روحم از قیــــــــــد تن آسوده شود هستی دیگــــــــــری آغاز کنم