مطالب ناب
برای م. آزرم به پرواز شک کرده بودم به هنگامی که شانه‌هایم                                از وبالِ بال   &nb

ads ads ads

موزیک من




موزیک پلیر

صبوحی

برای م. آزرم
به پرواز
شک کرده بودم
به هنگامی که شانه‌هایم
                               از وبالِ بال
                                          خمیده بود،
و در پاکبازیِ معصومانه‌ی گرگ و میش
شب‌کورِ گرسنه‌چشمِ حریص
                                  بال می‌زد.
 
به پرواز
شک کرده بودم من.
 

 
سحرگاهان
سِحرِ شیری‌رنگیِ نامِ بزرگ
                                در تجلی بود.
 
با مریمی که می‌شکفت گفتم: «شوقِ دیدارِ خدایت هست؟»
بی‌که به پاسخ آوایی برآرد
خستگی باز زادن را
                       به خوابی سنگین
                                            فرو شد
همچنان
         که تجلّی ساحرانه‌ی نامِ بزرگ؛
 
و شک
بر شانه‌های خمیده‌ام
جای‌نشینِ سنگینی‌ِ توانمندِ بالی شد
که دیگر بارَش
                به پرواز
احساسِ نیازی
نبود.

ابزار وبمستر

ابزار وبمستر

codebazan

codebazan