تنهـــــــایی تلفنی استـــ که زنگــ می زند مــــــــــدام
Drita Como
تنهـــــــایی تلفنی استـــ که زنگــ می زند مــــــــــدام
صـــــــدای غریبه ایستـــ که سراغ دیگـــــــری را می گیــــــــــرد از من
جمعه ی سوتـــ و کوریستـــ که آسمـــــــان ابری اش ذره ای آفتابـــ ندارد
حرفــ های بی ربطیستـــ که ســــــــــر می برد حوصــــــــــله ام را
تنهـــــــایی زل زدن از پشتـــ شیشه ایستـــ که به شبـــ می رســـــــد
فکر کردن به خیـــــــابانیستـــ که آدم هایش قــــــــــدم زدن را دوستـــ می دارند
آدم هـــــــایی که به خانه می روند و روی تختـــ خوابـــ می خـــــــــوابند
و چشم هایشــــــــان را می بندنـــــــد اما خوابـــ نمی بیننــــــــد
آدم هـــــــایی که گرمای اتاق را تابـــ نمی آورند و نیمه شبـــ از خــــــــانه بیرون می زنند!
تنهـــــــایی دل سپــــــــردن به کسیستـــ که دوستتـــ نمی دارد!
کسی که برای تـــــــــو گل نمی خــــــــرد هیچ وقتـــ
تنهـــــــایی اضافه بودن استـــ در خـــــــــانه ای که تلفن هیچ وقتـــ با تــــــــو کار ندارد!
خانه ای که تــــــــــو را نمی شنـــــــــاسد انگار
خانه ای که برای تــــــــــو در اتاق کــــــــوچکی خلاصه می شـــــــــود
تنهایی عقــــــــــربه های ساعتیستـــ که تکان نخـــــــــورده اند وقتی چشم باز می کنی
تنهایی انتظـــــــــار کشیدن توستـــ وقتی تــــــــــو نیستی
وقتی تـــــــــو رفته ای از این خــــــــانه
وقتی تلفن زنگــ می زند اما غـــــــــــریبه ای سراغ دیگـــــــــری را می گیرد
وقتی در این شیشه ای که به شبـــ می رسد خودتـــ را می بینی هـــــــــــر شبـــ
تنهـــــــایی تلفنی استـــ که زنگــ می زند مــــــــــدام
صـــــــدای غریبه ایستـــ که سراغ دیگـــــــری را می گیــــــــــرد از من
جمعه ی سوتـــ و کوریستـــ که آسمـــــــان ابری اش ذره ای آفتابـــ ندارد
حرفــ های بی ربطیستـــ که ســــــــــر می برد حوصــــــــــله ام را
تنهـــــــایی زل زدن از پشتـــ شیشه ایستـــ که به شبـــ می رســـــــد
فکر کردن به خیـــــــابانیستـــ که آدم هایش قــــــــــدم زدن را دوستـــ می دارند
آدم هـــــــایی که به خانه می روند و روی تختـــ خوابـــ می خـــــــــوابند
و چشم هایشــــــــان را می بندنـــــــد اما خوابـــ نمی بیننــــــــد
آدم هـــــــایی که گرمای اتاق را تابـــ نمی آورند و نیمه شبـــ از خــــــــانه بیرون می زنند!
تنهـــــــایی دل سپــــــــردن به کسیستـــ که دوستتـــ نمی دارد!
کسی که برای تـــــــــو گل نمی خــــــــرد هیچ وقتـــ
تنهـــــــایی اضافه بودن استـــ در خـــــــــانه ای که تلفن هیچ وقتـــ با تــــــــو کار ندارد!
خانه ای که تــــــــــو را نمی شنـــــــــاسد انگار
خانه ای که برای تــــــــــو در اتاق کــــــــوچکی خلاصه می شـــــــــود
تنهایی عقــــــــــربه های ساعتیستـــ که تکان نخـــــــــورده اند وقتی چشم باز می کنی
تنهایی انتظـــــــــار کشیدن توستـــ وقتی تــــــــــو نیستی
وقتی تـــــــــو رفته ای از این خــــــــانه
وقتی تلفن زنگــ می زند اما غـــــــــــریبه ای سراغ دیگـــــــــری را می گیرد
وقتی در این شیشه ای که به شبـــ می رسد خودتـــ را می بینی هـــــــــــر شبـــ